‘’Βάζω στα αυτιά μου εκκλησιαστική μουσική.......τα μάτια μου διαβάζοντας κείμενα θεολογικά σαλπάρουν τις σκέψεις μου σε κόσμους θεϊκούς και εκεί που βρίσκομαι στην ‘’νιρβάνα’’ μου έρχεται ένα χέρι και με σκουντάει…είναι η κόρη μου που θέλει να παίξω μαζί της, που θέλει να βγω από τον κόσμο μου ή μάλλον να χωρέσω τον κόσμο της στον κόσμο μου……λυπάμαι όχι γιατί απλά με διέκοψε αλλά επειδή κατά βάθος δεν θέλω να με ξυπνούν από το παραμύθι μου……’’ (π.Ι Π)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου