''High tech theology...''

Έρχονται στιγμές που κουράστηκες από το stand by των φόβων, από το fullάρισμα των ενοχών.....και ειναι εκείνες οι φορές που θέλεις να τα κάνεις όλα .......μπίπ.......θέλεις να πατήσεις το turn off!
Τότε έρχεται Εκείνος με το teamviewer της συμπόνιας Του και πατά restart(επανεκκίνηση)....το ήξερες αυτό το κουμπί αλλά θολώσανε από τα δάκρυα τα μάτια σου....τόλμησε το......η αγάπη Του είναι το top antivirus αρκεί βέβαια να κάνεις ''εγκατάσταση''!!!
Να θυμάσαι υπάρχουν πολλές σχέσεις που προσδοκούν ένα restart, που το αξίζουν πολλές ψυχές(όπως και εσύ) για αυτό άλλωστε υπάρχει από τον Κατασκευαστή!!!

 

π. Βασίλειος Θερμός: Διαταραχές της προσωπικότητας ή διαταραχες του χαρακτήρα.

''ο Χριστός δεν Ανέστη!''

 

‘’ Ένα αφιλόξενο μοναστήρι ……ένας Ιεροεξεταστής παπάς……
ένας μουρτζούφλης χριστιανός ……είναι η πιο πετυχημένη
διακήρυξη ότι ο Χριστός δεν Ανέστη! ‘’

''Ελευθερία''

 

 

‘’ Υπάρχει η ελευθερία του γκρεμού……
    Υπάρχει η ελευθερία του ουρανού……
    Είναι φορές που νοιώθεις την απίστευτη έλξη της γης σαν ένα  

    ερωτικό κάλεσμα στην προσωπική σου νιρβάνα……
    Είναι φορές που ανακαλύπτεις τα φτερά σου και θες να

    πετάξεις  όπου ...θες… ’’

 

 

Χριστός δεν Ανέστη!

‘’ Ένα αφιλόξενο μοναστήρι ……ένας Ιεροεξεταστής παπάς……
ένας μουρτζούφλης χριστιανός ……είναι η πιο πετυχημένη
διακήρυξη ότι ο Χριστός δεν Ανέστη! ‘’

''Θέλω να αλλάξω αλλά δεν μπορώ!''

Αναστάσιμο Χαμόγελο!

Αυτό το γέρικο χαμόγελο βοηθάει τα νηπιακα βήματα της ποιμαντικής μου ιεροσύνης(selfie σε επίσκεψη την Κυριακή του Πάσχα στους κατακοιτους). Εν τέλει εγω πηρα πολυ περισσότερα απο τα ελάχιστα και αυτονόητα που έδωσα. Της ειπα Χριστός Ανέστη και το χαμόγελο της ηταν η πιο τρανη και αληθινη αποδειξη ότι "ναι Αληθώς Ανέστη"!!!


 

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!.....ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!

 

 

 

Όταν η έλλογη και άλογη κτίση διδάσκει....

 

Ακριβώς πάνω από τον δρόμο μου είναι ένα χωράφι με δύο άλογα.
Από μία απόσταση, κάθε άλογο φαίνεται φυσιολογικό.
Αλλά εάν σταματήσεις το αυτοκίνητό σου, ή περπατήσεις κοντά, θα παρατηρήσεις κάτι καταπληκτικό…
Το κοίταγμα στα μάτια του ενός αλόγου θ” αποκαλύψει ότι είναι τυφλό.
Ο ιδιοκτήτης του διάλεξε να μην το εξαλείψει, αλλά έφτιαξε ένα καλό σπίτι γι” αυτό.
Αυτό από μόνο του είναι καταπληκτικό.
Εάν σταθείς κοντά και αφουγκραστείς, θ” ακούσεις τον ήχο κάτι σαν μιας καμπάνας.
Κοιτώντας γύρω για την πηγή του ήχου θα δεις ότι προέρχεται από το μικρότερο άλογο στο χωράφι.
Προσκολλημένο στο καπίστρι του αλόγου είναι ένα κουδουνάκι. Επιτρέπει στον τυφλό φίλο να ξέρει πού είναι το άλλο άλογο, έτσι ώστε να μπορεί ν” ακολουθεί.
Καθώς στέκεσαι και παρατηρείς αυτούς τους δύο φίλους, θα δεις ότι το άλογο με το κουδούνι πάντα ελέγχει το τυφλό άλογο και ότι το τυφλό άλογο πάντα ακούει το κουδουνάκι και μετά προχωρά αργά προς το μέρος του άλλου αλόγου εμπιστευόμενο ότι δεν θα ξεστρατίσει.
Όταν το άλογο με το κουδούνι επιστρέφει στο σκέπαστρο της σιταποθήκης κάθε βράδυ, σταματά περιστασιακά και κοιτά πίσω, για να βεβαιωθεί ότι ο τυφλός φίλος δεν είναι πολύ μακριά πίσω για ν” ακούσει το κουδούνι. >>

Όπως ο καλός ιδιοκτήτης αυτών των δύο αλόγων, ο Θεός δεν μας πετά, γιατί μας αγαπά, όταν έχουμε προβλήματα ή προκλήσεις. Μας παρακολουθεί όμως και μάλιστα φέρνει άλλους στις ζωές μας για να μας βοηθήσουν όταν είμαστε σε ανάγκη..
Μερικές φορές είμαστε το τυφλό άλογο οδηγούμενοι από το κουδουνάκι αυτών που ο Θεός τοποθετεί στις ζωές μας Άλλες φορές είμαστε το άλογο οδηγός, βοηθώντας άλλους να βρουν τον δρόμο τους.. Οι καλοί φίλοι είναι σαν αυτό…
Μπορεί να μην τους βλέπεις πάντοτε, αλλά ξέρεις ότι είναι πάντα εκεί.
Παρακαλώ άκου προσεκτικά για το δικό μου κουδούνι και θα ακούσω προσεκτικά για το δικό σου. Και θυμήσου…
Να είσαι πιο καλός (με τους άλλους) από ό,τι είναι απαραίτητο.
Καθένα που γνωρίζεις αγωνίζεται σε κάποιο είδος μάχης.
Ζήσε απλά. Αγάπησε γενναιόδωρα. Νιάξου βαθιά. Μίλα καλοσυνάτα…
Γίνε όργανο του Θεού, της Αγάπης. Της σταυρωμένης Αγάπης!
Και άσε τα υπόλοιπα στο Θεό! Στη σαρκωμένη Αγάπη των ημερών!

Καλή Μεγαλοβδομάδα. Καλή Ανάσταση!

(κείμενο μιας ευλογημένης ψυχής που στάλθηκε στο email)

Δεν με σκανδάλισε που η αγκαλιά Σου χώρεσε και εκείνη την πόρνη…
αλλά τι λείπει από την αγάπη μου Σε ρωτώ και δεν την νοιώθω σφιχτή όσο εκείνη;;; …… «ο Πόθος!».
Έχεις δίκιο……ο έρωτας με Έρωτα περνάει! ‘’

 

Ανέραστα τον Νυμφίο δεν γνωρίζεις...

Για να υπάρχει Νυμφίος πρέπει να υπάρξει νύμφη. Και για να πραγματοποιηθεί συνάντηση χρειάζεται έρωτας. Μα για να ερωτευθείς πρέπει να μην έχεις χάσει την καρδιά και ανθρωπιά σου, εκείνη την αρχαϊκή παραδείσια αίσθηση της ομορφιάς. Και δυστυχώς πολλές φορές στον χώρο της θρησκείας και όχι της εκκλησίας, ο έρωτας παρουσιάζεται ως  αμαρτία και ματαιότητα. Ενοχοποιείται, γιατί ο ένοχος ελέγχεται καλύτερα.

Το όμως που αναδύεται  είναι, μπορεί ένας ανέραστος άνθρωπος να γνωρίσει τον Χριστό; Κάποιος που φοβάται να δοθεί, να αφεθεί, να τσαλακωθεί, να πέσει στα πατώματα, να κλάψει και να πενθήσει, μπορεί να αισθανθεί την παρουσία του Νυμφίου; Μονάχα η αγάπη ξέρει να δίνει χωρίς να ζητάει, να ζει χωρίς να υπολογίζει, να αφήνεται χωρίς να κρατιέται, να πεθαίνει για τον αγαπημένο της. 

Η εκκλησία του Χριστού, του Αγίου Πορφυρίου και Ισαάκ του Σύρου, μας λέει ότι για σωθείς, πρέπει να προσέξεις κάτι πολύ σημαντικό, να μην χάσεις την καρδιά και την ανθρωπιά σου.

Πολλές φορές στην προσπάθεια μας να γίνουμε «πνευματικοί άνθρωποι» χάσαμε την ανθρωπιά μας. Αναζητώντας τον Θεό, χάσαμε τον άνθρωπο. Εάν δεν μάθεις να ερωτεύεσαι, να συνδέεσαι, να σχετίζεσαι, να αγαπάς και να μοιράζεσαι, να δίνεσαι και να ταπεινώνεσαι, δεν θα αναγνωρίσεις ποτέ στο πρόσωπο του Νυμφίου της Μεγάλης Εβδομάδος τον Χριστό. Θα βλέπεις τα κατορθώματα και τις πνευματικές αρετές σου. Τους νόμους και κανόνες που αρέσκεσαι να επιδίδεσαι ικανοποιώντας το "εγω" σου, μα δεν θα μάθεις ποτέ οτι "σε κάθε έρωτα ξαναζεί η εμπειρία της γεύσης του παραδείσου και της απώλειας του...."

π.λίβυος 

Τον Νυμφώνα σου βλέπω.....

Τι να γράψεις για την Μεγάλη Εβδομάδα όταν η ζωή σου πνίγεται σε μια μικρή πεζότητα. Πώς να προσεγγίσεις τα Μεγάλα όταν νιώθεις τόσο μικρός; Πώς να μιλήσεις για την όντως χαρά όταν φυλλομετράς δάκρυ και αίμα στο ημερολόγιο της ψυχής σου; 

Μήπως όμως μονάχα μέσα από την ταπείνωση, την επίγνωση, τα αδιέξοδα και τις καταστροφές μπορείς να εισέλθεις στον Νυμφώνα Του;

Γιατί αυτό τελικά που θα ανοίξει την θύρα του ουρανού δεν θα έχει σχέση με τις αρετές μας. Ούτε με τις υπόγειες διαδρομές στα ναρκισσιστικά παιχνίδια του εγωκεντρισμού μας και ας έχουν το προφίλ της «πνευματικότητας». Το μυστικό του ουρανού είναι μια τέχνη που την γνωρίζουν μονάχα οι ταπεινοί. Είναι απλό μα θέλει τσακισμένο εγωισμό .Είναι σοφό μα θέλει να είσαι  «μωρός» .Είναι για τους πιστούς μα όχι για αυτούς που κάνανε την πίστη εγγυήσεις και ιδεολογία. Είναι μια γλώσσα μυστική που δυο είδη ανθρώπων την γνωρίζουν στην ζωή , οι Άγιοι και οι πολλοί αμαρτωλοί, άλλωστε για να ΄΄ φτάσεις στον παράδεισο πρέπει να πάρεις φόρα από τον πάτο της κόλασης...΄΄ ή να είσαι στον προσωπικό σου ΄΄Άδη και να μην απελπίζεσαι (Άγιος Σιλουανός του Άθω).

Η Μεγάλη Εβδομάδα δεν είναι γι΄ αυτούς που αισθάνονται ισχυροί, που ζαλίστηκαν στην αλαζονεία της δήθεν αρετής τους, στην δύναμη της εξουσίας τους και των «κατορθωμάτων» τους. Δεν είναι γι΄ αυτούς που έμειναν πιστοί στα «έθιμα» και τις «παραδόσεις» μιας θρησκευτικής σύμβασης.Από τότε που πάψαμε να «μετράμε την ποιότητα της ζωής με την χαρά της Γιορτής…» να μεταμορφώνουμε τον πόνο σε προσευχή, τους καημούς και τα μεράκια της υπάρξεως μας σε τέχνη, δεν μπορούμε να βιώσουμε την Μεγάλη Εβδομάδα. Γιατί για να βιώσεις την Μεγ. Εβδομάδα πρέπει με πνευματικό θάρρος να ομολογήσεις «ότι στα δάκρυα της Μαγδαληνής είδες τα δάκρυα σου..».

πηγή: http://plibyos.blogspot.gr/